دوره‌ای در معجزات | ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دوره‌ای در معجزات
هنگامی که چیزی برای تو یک خاستگاه ترس به نظر می‌رسد، هنگامی که هر موقعیتی تو را دچار وحشت می‌کند و بدنت را می‌لرزاند و عرق سرد ترس بر آن می‌آید، به یاد داشته باش که همیشه به یک دلیل است؛ نفس آن را به عنوان نمادی از ترس، نشانه‌ای از گناه و مرگ ادراک کرده است.پس به یاد داشته باش که نباید نشانه یا نماد را با خاستگاه اشتباه گرفت، زیرا آن‌ها باید نمایندهٔ چیزی فراتر از خودشان باشند.معنای آن‌ها نمی‌تواند در خودشان نهفته باشد، بلکه باید در آنچه نشان می‌دهند جستجو شود.و بنابراین آن‌ها می‌توانند بر اساس حقیقت داشتن یا غیرحقیقی بودن ایده‌ای که بازتاب می‌دهند، همه‌چیز یا هیچ‌چیز را معنا دهند.در مواجهه با چنین نبود قطعیت ظاهری در معنا، آن را قضاوت نکن.حضور مقدس آن یگانه را که به تو عطا شده است تا خاستگاه قضاوت باشد، به یاد آور.آن را به او بسپار تا برایت قضاوت کند، و بگو:
این را از من بگیر و به آن بنگر، آن را برایم قضاوت کن.
بگذار آن را به عنوان نشانه‌ای از گناه و مرگ نبینم، و از آن برای نابودی استفاده نکنم.
به من بیاموز که چگونه آن را به مانعی برای صلح تبدیل نکنم، بلکه بگذارم تو از آن برای من استفاده کنی، برای تسهیل کردن آمدنش.
